Εσωτερικά ο χώρος διαιρείται σε τρία μέρη η κλίτη με διπλή σειρά κιόνων. Στο χώρο όπου ήταν τοποθετημένο το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς οι δωρικού ρυθμού κίονες που το περιέβαλλαν είναι σε σχήμα Π. Όλοι οι κίονες είναι μικρότεροι και λεπτότεροι από τους εξωτερικούς, για να μπορούν να βαστήξουν ένα επιστύλιο στο οποίο << πατούσε>> άλλη μια σειρά μικρότερων κιόνων. Οι επάλληλοι αυτοί κίονες κατέληγαν να στηρίζουν την οροφή εξοικονομώντας πολύ περισσότερο εσωτερικό χώρο σε αντίθεση με τους παχύς εξωτερικούς.
Ο Παρθενώνας δεν έχει παράθυρα και αποτελεί αίνιγμα μεταξύ των αρχαιολόγων το πώς φωτιζόταν το εσωτερικέ του σηκού. Υποστηρίζουν πολλοί ότι το φως έμπαινε από τη διάπλατα ανοιγμένη μεγάλη πόρτα, αν και αυτό είναι μάλλον αμφίβολο, διότι ήταν κλειστή, ο νεωκόρος και οι λοιποί υπάλληλοι δεν θα μπορούσαν να κινηθούν μέσα σε αυτόν. Η άποψη ότι χρησιμοποιούσαν πυρσούς δεν φαίνεται να ευσταθεί, καθώς δεν έχουν βρεθεί ανάλογα σημάδια. Γενικά επικρατεί η άποψη ότι στη στέγη υπήρχε κάποιο άνοιγμα, το οποίο ονομαζόταν << οπαίον>>, από όπου και εισερχόταν άπλετο φως. Αν δεν καταστρεφόταν η οροφή από το βλήμα του Μοροζινι το 1669, οι απορίες αυτές θα είχαν λυθεί.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ το τέλειο οικοδομικό κατασκευασμα,ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ,εκδοσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ, ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΚΡΥΣ, σελ.162
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου