Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΡΦΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ


Συμφώνα με τα κείμενα του Αγίου Αμβροσίου, τα καρφιά που κάποτε κρατούσαν πάνω στο σταυρό τον Χριστό έλιωσαν, έτσι ώστε το ένα  να γίνει στομίδα για τα χαλινάρια του Κωνσταντίνου, ενώ το δεύτερο ενσωματώθηκε στο αυτοκρατορικό διάδημα! Το τρίτο λέγεται πως ρίχθηκε στην Αδριατική, όταν η Ελένη θέλησε να ησυχάσει μια μεγάλη θαλασσοταραχή, αν και, όπως παρατηρεί ο Cretzer, είναι μάλλον δύσκολο να πιστέψει κάνεις πως θα μπορούσε τόσο απλά να πεταχτεί ένα τόσο σημαντικό αντικείμενο. Το καρφί λοιπόν πιστεύεται πως θα πρέπει να στάλθηκε μάλλον πάνω από τα ταραγμένα νερά η απλά να βυθίστηκε λίγο μέσα.
Ανεξάρτητα πάντως από την όποια εκμετάλλευση τους από τη βυζαντινή αυλή, το πρόβλημα σχετικά με τα ιερά καρφιά αφορά τον πραγματικό αριθμό τους. Πόσα καρφιά λοιπόν χρησιμοποίησαν οι Ρωμαίοι για να στερεώσουν τον Ιησού? Στις παλαιότερες εικονογραφίες της σταύρωσης (στη σκαλιστή πύλη της  Santa Sabina στη Ρώμη, καθώς και σε πλαίσιο από ελεφαντοστό που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο), ο Κύριος είναι καρφωμένος μόνο στα δυο χεριά, ενώ σε όλη την περίοδο του Μεσαίωνα, ο σταυρωμένος Χριστός απεικονίζεται με τέσσερα καρφιά, ένα σε κάθε άκρο. Μονάχα τον13ο αιώνα και έπειτα, όπως αναφέρει και το ποίημα του Άγιου Γρηγόριου  Christus patiens, τα καρφιά περιορίζονται σε τρία.
Αν συνεπώς τα καρφιά της Σταύρωσης ήταν πράγματι τρία, τότε πως γίνεται να μετρούμε σήμερα κοντά στα τριάντα ιερά καρφιά σε ολόκληρη την Ευρώπη?

Χαλινός
1 σπαστή στομίδα (SNAFFLE)   5 επιρρίνιο
2  γκέμια                               6 υπογνάθιο
3  παραγναθίδια                     7 υποδέραιο
4  εκπαιδευτικο επιρρίνιο         8  κορυφαία
                                           9 προμετωπίδιο
Δείγματα αυτού του παράδοξου πολλαπλασιασμού μπορούμε να συναντήσουμε στη  Santra Croce της Ρώμης, στη Βενετία, στο Άαχεν, στη Νυρεμβέργη, στην Πράγα κ.ο.κ. Όσον αφορά τώρα τα χαλινάρια και το διάδημα, τα πρώτα πιστεύεται πως έχουν διασωθεί μέχρι και σήμερα στο  Carpentras (αν και το Μιλάνο διεκδικεί και αυτό το γνήσιο του δικού του κειμηλίου), ενώ το διάδημα διατηρείτε στη Monza με το όνομα << το σιδερένιο στέμμα του  Lombardy>>.  

Μυθικοί Θησαυροί, Αναζητώντας τα Ιερά Κειμήλια της Σταύρωσης του Χριστού, εκδόσεις  ΑΡΧΕΤΥΠΟ, Γιώργος Ιωαννίδης, σελ. 71

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου