Αρχαία Αιγυπτιακά Κείμενα των Πυραμίδων και Σείριος.
Σα δελεαστικό μέσο για να παρακινηθεί κάνεις να ασχοληθεί με την εξέταση της παλαιογραφίας της παλαιοφυσικης, πολλοί έχουν υποδείξει τη σύνδεση μεταξύ της ουρανιας ευθυγράμμισης της Μεγάλης Πυραμίδας με τον αστερισμό του Ωρίωνα ( και συγκεκριμένα με το αστέρι Σείριος) και του πανομοιότυπου σχεδίου του στο επίπεδο της ίδιας της Γκίζας.
Αυτοί οι συσχετισμοί αναπαράγονται επίσης μέσα στη θρησκεία θανάτου – ανάστασης του φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου [1].
Αυτή η αντιστοιχία ουράνιας ευθυγράμμισης και επίγειας θρησκείας, με τα επιπρόσθετα επιβεβαιωτικά στοιχεία των αρχαίων Αιγυπτιακών << Κειμένων της Πυραμίδας>>, αποτελούν μερικές απ’ τις πιο πειστικές αποδείξεις που έχουν επιστρατευτεί από πλευρά εκείνων που ασχολούνται με τις διαφορές εκδοχές της λειτουργιάς της Πυραμίδας ως κάποιου είδους παρατηρητήριο, την << Υπόθεση του Παρατηρητηρίου>>.
Ωστόσο έχω το θάρρος να δηλώσω ότι δυο απ’ τα πιο προφανή ίσως γεγονότα σχετικά με την αντιστοιχία αυτή έχουν παραβλεφθεί ( για να μην αναφέρουμε και τις υποθετικές παλαιογραφικές αποδείξεις που συγκέντρωσε ο Σιτσιν σχετικά με το ότι η Μεγάλη Πυραμίδα ήταν στην πραγματικότητα ένα όπλο)
1. Η σύνδεση της Γκίζας, ουράνια, με ένα Ζωδιακό αστερισμό του οποίου η πρωταρχική μεταφορική σημασία ήταν ο θάνατος, και
2. 2. Η ενσωμάτωση της σύνδεσης αυτής που συνοψίζεται στην αρχή<< όπως ψηλά, έτσι και χαμηλά>> που διέπει τα συστήματα περιπλοκής και είναι φανερή σε πολλά στοιχεία στη Γκίζα.
Θεωρημένα στο σύνολο τους, τα παλαιογραφικά στοιχεία που σχετίζονται τόσο απευθείας με το πυραμιδικό σύμπλεγμα της Γκίζας, όσο και με τους θρησκευτικούς συσχετισμούς της Αιγυπτιακής μυθολογίας, τείνουν με πειστικό τρόπο προς την άποψη της πυραμίδας ως Όπλο περισσότερο από κάθε άλλη υπόθεση.
Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι οι Αιγυπτιακοί μύθοι είναι δημιουργήματα του κληρονόμου πολιτισμού, μια μακρινή
<< αρμονική>> αυτού που κάποτε ήταν ηχηρό και καθαρά επιστημονικό, <<θεμελιώδες>>.[2]
Αυτό το συμπέρασμα ενισχύεται ακόμη περισσότερο όταν λαμβάνονται υπόψη οι ευρύτερες παλαιογραφικές αποδείξεις για την ύπαρξη στους πολύ αρχαίους χρόνους κάποιας μορφής φυσικής περιπλοκής συστημάτων. Το συμπέρασμα αυτό θα φαινόταν τελικά πειστικό αν οι παράμετροι της φυσικής αυτής ληφθουν υπόψη από την απευθείας ανάλυση της Πυραμίδας και του συγκροτήματος της Γκίζας.
[2] .Αυτό βέβαια προϋποθέτει την ανορθόδοξη Πολύ Παλιά Χρονολόγηση της Μεγάλης Πυραμίδας και κάποια άλλα οικοδομήματα του συγκροτήματος ( π.χ ότι κανένα από τα κύρια κτίσματα της Γκίζας δεν ανεγέρθηκε από τους Φαραώ), πολύ παλιότερα από τον
<< πρόδρομο >> πολιτισμό την ύπαρξη του οποίου έχουν συχνά υπαινιχτεί πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί όπως οι Σουμέριοι, ο πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού και, καθόλου παράξενο , η ιδία η Αίγυπτος. Η << Ορθόδοξη Αιγυπτιολογία>> μονιμως αγνοεί το γεγονός ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έβλεπαν τον εαυτό τους σαν κληρονομιά, και απέδιδαν την κατάσταση της επιστημονικής και τεχνολογικής τους ανάπτυξης στους προγονούς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου