Αλίμονο σε όποιον τολμήσει να πειράξει
Τα ιερά βοηθήματα της Πυθίας.
Μόνο το κακό θα σε προαπαντά σε όποια πόρτα
Κι αν χτυπήσεις, κι όχι άδικα από άγνοια σου.
Το μυαλό προστάζει τα δαιμόνια να φύγουν, το σώμα άλλο.
Δυο χεριά ανθρώπου γελοίου υποκριτή την θέληση σου να κατευθύνει
Και μέσα τα σπλάχνα σου να βράζουν δυνατά
Και συχνά να καλλιεργούν τον πόνο.
Τα παραλία της Ψυχής σου μάζεψε,
Οι τόσες μέρες φυλακής, μπορούν να γίνουν.
ΜΕΡΕΣ ΖΩΗΣ!!! 11.38 8/4/99
Εσύ είσαι το αίτιο για ότι έχεις πάθει.
Εσυ κατευθυνεις τα σκηπτρα
Της ζωης σου. 25/3/93
ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΚΟΨΕΙ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΤΟΥ
Κι όμως είχε κόψει τις φλέβες του,
Τόσο αίμα ολόγυρα κάνεις δεν το έβλεπε;
Κι η σκιά εκεί μουγκή κοίταζε κάπου να πιαστεί,
Να δει, να πει αυτό που έβλεπε,
Κι όμως κάνεις δεν ήταν εκεί, μες το σκοτάδι ,
με ένα πλήθος ολόγυρα να βλέπει
μα μόνο τη σκιά που κι αν το πει
δεν θα ακουστεί,
πια δεν μιλά,
πια δεν μιλά,
ούτε κοιτά
γιατί πια ξέρει
το μόνο που έμεινε ήταν να πονά
χωρίς αισθήσεις. 11/5/99
ΛΙΓΟΣ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
Με μια βελόνα περασμένη
Στον καρπό, κοντά στη φλέβα
Περιμένοντας αίμα κόκκινο να δω,
Λίγος φτιαγμένος θάνατος για μένα.
Σωτηρία στον καθρέπτη μου μπροστά
Μαζί με εμένα
Τότε έψαχνα κάποιον για να βρω,
Να θέλει έμενα
Ένα δάκρυ στα μάτια πάλι να κυλά,
Τώρα το ξέρεις
από μακριά ήρθες για μένα από τα παλιά,
Απ’ του μυαλού μου τα αόρατα δεσμά,
Όλα τα σπα, πάλι για μένα
Τώρα το ξέρεις,
Πάλι πονάς,
Μονάχος πάλι,
Μα όχι
Ιδία δεν είναι η μοναξιά,
Σαν τα παλιά,
Απ’ την καρδιά το αίμα
Ρέει,
Τώρα το ξέρεις,
Τώρα τέρμα τα καρφιά
ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΟΥ
ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
ΠΕΘΑΙΝΕΙ 18/7/99
ΣΤΟΝ ΚΟΙΜΩΜΕΝΟ ΠΡΙΓΚΙΠΑ
Για το θεό Ήλιο είσαι θυσία
Των Ίνκας μοναχοπαίδι
Κοιμώμενε πρίγκιπα εσύ
540 χρόνια εσύ προστάτης είσαι.
Το μυστικό της αθανασίας
Εσύ επάνω σου το έχεις
Και με το ξύπνημα σου
Εμείς οι πολιτισμένοι
Ελπίζουμε πολλά μυστικά
Στο Φως να φέρεις.
Εσύ περήφανους έκανες τους γονείς σου
Με τη θυσία σου η τη δολοφονία σου στην αθανασία,
Μες την ιερή σπήλια του παγωμένου βουνού
Όπου χρόνια πολλά οι κάτοικοι του απομακρύνουν
Από πάνω τους τις κακοδαιμονίες της ξηρασίας
Και προστάτης τους είσαι εσύ/
Ποιος ξέρει; ίσως ο Θεός εσένα μεγάλο κριτή
Του κόσμου να σε προορίζει
Για να συγκρίνεις την τότε φύση
Με την τώρα δική μας…..
Όταν όμως σε ξυπνήσουν……
Αν σε ξυπνήσουν..
Αν προλάβουν να σε ξυπνήσουν…
Σημάδι του Ήλιου η γέννηση σου φέρνει,
Για καλό θυσία σ’ αυτόν πρέπει να γίνεις
Και αυτοί που σε έφεραν εδώ ….
Ποιος ξέρει τι νιώθουν;
Εσύ κοιμήθηκες εκεί ,
Πως είναι δυνατό εδώ να ξυπνάς;
Πρώτος εσύ την διάφορα του κόσμου θα νιώσεις
Αυτή είναι η μοίρα σου,
Στην αθανασία να περνάς για να σημάνεις τον κίνδυνο.
Σκάνδαλο στις χώρες προκαλείς,
Ποιο είναι το μυστικό σου;
Υποθέσεις κάνω…..
Οι χαμένες γνώσεις της φυλής σου,
Κενό αφήνουν μες το νου μας…
Και η ερώτηση στο νου γεννιέται
Οι δίκες μας γνώσεις ανεβαίνουν;
Η οι δίκες σας είναι που χάθηκαν;
Εσύ κοιμήθηκες εκεί
Πως είναι δυνατό εδώ να ξυπνάς;
Πρώτος εσύ την διάφορα του κόσμου θα νιώσεις
Αυτή είναι η μοίρα σου,
Στην αθανασία να περνάς για να σημάνεις τον κίνδυνο. 5/2/93
Εσύ κοιμήσου,
μα εγώ δεν πεθαίνω
το φως της αυγής στον ώμο σου γέρνω
και μια ηλιαχτίδα στα μάτια μου βλέπω.
Μα είναι αλήθεια η τόση Ζωή!!!
Με μιας θα γυρίσω τα πάντα να δω
Ζώη που λατρεύω
Ζωή που αγαπώ. 15/2/99 11.45μ.μ
Παιδί που κοιμάσαι
Παιδί που ξυπνάς
Πιας μοίρας αστέρι
Τις πόρτες ξυπνά.
Πως βγαίνει η Σελήνη
Η γη που δόνα
Παΐδι που κοιμάσαι
Παΐδι που ξυπνάς. 15/2/99 12,45
Σε μέρη πηγαίνεις
Τα πάντα θωρείς
Στα άσπρα σου μπαίνεις
Παιδί της σιωπής
Το φως αντικρίζεις
Της φύσης το φως
Τα μάτια μην κλείσεις
Είναι όλα Θεός 15/2/99 12,53 μ.μ
Παιδί της σιωπής
Παιδί της βουής
Πιας μοίρας γυρίζει
Σαν σε προσευχή
Τα έθνη θρηνούν
Της μοίρας βουή
Μα θα είσαι πάντα
Εσύ η προσευχή
Τα πάντα θρηνούνε,
Μα εσύ θα είσαι εκεί
Σαν πάντα θα λένε
Την προσευχή
Ζωή που αγαπαω
Ζωή που θρηνώ
Ελπίζω να μην φοβάμαι
Για μένα
Τον ίδιο μου τον εαυτό 15/2/99 1.8 μ.μ
Κρατά τη Ζωή στα χεριά σου
Εσύ που ξυπνάς
Και αν φοβηθείς να μη νοιαστείς
Ο κόσμος είναι άφοβος
Για σ’ ένα δεν λυγά.
Κοιτά ψηλά τον Ήλιο ξανά
Μες την Πηγή μην ξαναμπείς
Δεν είναι η μοίρα σου να
είσαι εκεί.
Γίνε κοινή , κοινή προσευχή,
Ζήσε το όνειρο μα μην
Είσαι εκεί,
Ζήσε στον κόσμο,
Κρατά πνοή,
Γίνε αγερι,
Γίνε Εσύ,
Μην μείνεις μονός,
Μη μείνεις βουβός
Κοιτά τον κόσμο και
ΖΗΣΕ ΣΤΗ ΓΗ. 15/2/99 1.71 μμ.
Μη φοβηθεί αυτό
Που θα δεις, τα πάντα είναι όμορφα, αν θες την προσευχή.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΩ
Δεν ξέρω γιατί σε συμπαθώ, αλλά νιώθω ότι έχουμε μια κοινή βάση εμείς οι δυο, αόρατη και άυλη.
Δεν ξέρω το όνομα σου, ούτε τον ήχο της φωνής σου, αλλά βλέπω εσένα.
Δεν ξέρω γιατί σε συμπαθώ, μιλάμε την ιδία γλωσσά, σε κοιτάζω και βλέπω ένα φίλο, σαν να είναι παλιός, σαν να σε ξέρω χρόνια.
Δεν ξέρω ποιος είσαι η τι έχεις κάνει ως τώρα, εγώ βλέπω εσένα όπως εσύ δείχνεις σε έμενα.
Σπάνια γίνετε αυτό, μου γεννάς ένα φιλικό συναίσθημα και δεν σε φοβάμαι , είσαι κάλος, για μ’ ένα έτσι δείχνεις.
Δεν ξέρω τι γλωσσά μιλάς, μα σαν γελάς νιώθω να σε ξέρω.
Δεν ξέρω γιατί σε συμπαθώ, μα στιγμές στιγμές, σαν κάνω πως παίζω σαν παΐδι, εσύ ο άγνωστος παιδικός φίλος μου γίνεσαι.
Ξέρεις γύρω μας όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, δεν μπορούν να μπουν σε αυτό το κανάλι;
Δεν καταλαβαίνουν η ίσως εγώ καταλαβαίνω έτσι, από όλους αυτούς τριγύρω, μόνο σε εσένα που θέλεις να με καταλάβεις θέλω να μιλήσω.
Νομίζω ότι δεν μπορούν όλοι τέλεια να καταλάβουν τη γλωσσά.
Ελπίζω εσύ να καταλαβαίνεις έμενα, τον τρόπο που σου γραφώ, σαν ένα φίλο μου καλό.
Ξέρω γιατί σε συμπαθώ, μιλάς σαν κι έμενα , κι είναι τέλειο αυτό.
Δεν ξέρω ποιος είσαι, αν μάθω ποιος είσαι, μα όταν θα φύγεις θα μου λείψεις, όμως εγώ θα σε θυμάμαι έτσι, τον φίλο που μιλήσαμε χωρίς του κόσμου του αληθινού τα ψεύτικα δεσμά.
Ξέρω ότι ξέρεις τα πάντα για μ΄ένα και αισθάνομαι ωραία που μου μιλάς τόσο απλά και φιλικά, που παίζεις μαζί μου αυτή την τόσο δύσκολη και πληγωμένη περίοδο της ζωής μου, που μου μιλάς κι αισθάνομαι πως με καταλαβαίνεις και μου απαντάς με έναν τόσο υπέροχο τρόπο.
Νιώθω σαν να έρχεσαι και να με σηκώνεις από αυτην την απόμερη γωνία που μονός κάθομαι κοιτάζοντας τους άλλους και μου ζητάς να παίξουμε.
Δεν ξέρω πόσα θα μπορούσα να σου γράψω ακόμη, ίσως ένα κατεβατό.
Το μόνο που τελικά μπορώ να ξέρω σίγουρα
Φιλέ που μου μιλάς αληθινά σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!! 22/6/99
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου