ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ- Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ (ΜΕΡΟΣ Α).

ΝΙΩΘΟΥΝ ΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Μια απ’τις πλέον συνηθισμένες ανησυχίες, αποδέκτης της οποίας γινόταν ο γέροντας, ήταν η μεγάλη πληθυσμιακή υπεροχή των Τούρκων. Όλοι αναρωτιόνταν πως θα πάρουμε την Πόλη, αφού οι Τούρκοι είναι παρά πολλοί. Έλεγε, λοιπόν, ο γέροντας ότι οι Τούρκοι, παρά τα ψέματα που  τους λένε μέσα στο κράτος τους, ξέρουν ότι ζουν στα χώματα τα δικά μας. Το ξέρουν καλά κι αισθάνονται ένοχοι. Είναι λοιπόν, έτοιμοι να τα μαζέψουν και να φύγουν. Στον πόλεμο δε θα πολεμήσουν μα κάρδια, γιατί δεν θα αισθάνονται αδικημένοι.

Τώρα παριστάνουν τους λύκους ( εδώ υπονοούσε ο γέροντας τους Τούρκους σωβινιστές των << Γκρίζων Λύκων>>. Αλλά όταν έρθει η ώρα,  όπως ο λύκος, που διστακτικά και φοβισμένος πλησιάζει το μαντρί με τα πρόβατα, το βάζει στα πόδια ακόμη κι αν τον γαβγίσει ένα κουταβάκι, έτσι κι αυτοί θα φύγουν περά απ’ την Κόκκινη Μηλιά. Αισθάνονται ένοχοι, έκαναν πολλά και το ξέρουν.

Έλεγε και ξανάλεγε μάλιστα σε πολλούς απ’τους επισκέπτες  του ο γέροντας: << Οι Τούρκοι τα κόλλυβα τα’ χουνε στο ζωνάρι τους>>.

ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ.

Πολλοί ρωτούσαν το γέροντα για να πάρουν επιβεβαίωση για παλιές προφητείες και πάντα με την ελπίδα ν’ αποσπάσουν κάποια ημερομηνία. Επανειλημμένως τον ρωτούσαν και τον ξαναρωτούσαν για  την προφητεία του Άγιου Κοσμά του Αιτωλού, που έλεγε ότι: <<Το ποθούμενο θα έρθει, όταν πέσουν δυο καλοκαιριά και δυο Πασχαλιές μαζί>>.

Υπήρχαν , μάλιστα , πολλοί που ενώ είχαν πάει αρκετές φορές στο κελί του γέροντα και είχαν ακούσει ισάριθμες φορές την εξήγηση της προφητείας, ήθελαν να τα ξανακούσουν από το στόμα του γέροντα ξανά και ξανά. Είπε, λοιπόν, ο γέροντας ότι οι δυο Πασχαλιές μαζί είναι η Ανάσταση και η 25^η Μαρτίου, που συνέπεσαν το 1912 με την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Αυτό ήταν ένα ποθούμενο. Αλλά μέχρι να ολοκληρωθεί ολόκληρη η Ελλάδα, έλεγε ο γέροντας, έχουμε πολλά ποθούμενα.

Το μεγάλο ποθούμενο θα έρθει όταν πέσουν δυο καλοκαίρια και δυο Πασχαλιές μαζί. Ποιο είναι το μεγάλο ποθούμενο γέροντα; Ρωτούσαν όλοι κι ο γέροντας βουρκώνοντας πάντα έλεγε:<< Η Αγια Σοφία μας, γιε μου>>.

Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Τα εσχατολογικά ήταν στην καθημερινή κουβέντα του γέροντα με όλους τους επισκέπτες.

<< Ποτέ θα γίνει η δευτέρα παρουσία, γέροντα;>> ρωτούσαν ξανά και ξανά. Αυτός με το κομποσκοίνι στο χέρι κοιτώντας μέσα από τα κατεβασμένα φρύδια του έλεγε ότι ο καθένας θα έχει τη δική του, αφού μπορεί να πεθάνουμε η να σκοτωθούμε πριν να έρθει ο Χριστός μας. Άρα, ο καθένας πρέπει να είναι έτοιμος να ομολογήσει  οπότε ο θεός κρίνει. Καλύτερα να κοιτά ο κάθε ένας τι έχει τώρα μπροστά του, παρά να σκέπτεται  αυτά που μπορεί και να μην τα ζήσει.

ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ

ΠΑΙΣΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ,ΣΕΛ13-14-17-19.