ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΑΜΠΑΛΑ;

Τι είναι, λοιπόν, η Σαμπαλα;

Είναι μια πολυσύνθετη ιδέα, ένας μύθος, μια εικόνα αλλά και ένας τόπος, ένα κέντρο που υπάρχει στη γη;

Την έχουν αποκαλέσει ομφαλό του κόσμου, σύνδεσμο με τον κόσμο του ιερού.

Η παράδοση θέλει να βρίσκεται κάπου στο τμήμα εκείνο της Κεντρικής Ασίας όπου άκμασε ο Θιβετιανος Βουδισμός, αν και θεωρείτε πως σχετίζεται με όλες τις παραδόσεις που απορρέουν από την Αλήθεια όπως το κέντρο ενός τροχού με τις ακτίνες του.
Σε κάθε εποχή υπήρχαν σχολές διαφόρων δογμάτων, παραδόσεις και εκκλησίες που καθοδηγούσαν τους ανθρώπους στην αναζήτηση της Αλήθειας. Η ιδέα Της Σαμπαλα αντιπροσωπεύει αυτό που βρίσκεται πίσω και πέρα από κάθε αυθεντική σχολή, διδασκαλία και παράδοση.

 Ως τέτοια, λοιπόν, είναι ο πνευματικός οίκος όλων των  ανθρώπων.

Η Θιβετιανη παράδοση αναφέρει τη Σαμπαλα ως ένα μυστικιστικό βασίλειο η άδυτο που βρίσκεται κρυμμένο πίσω από ψηλά βουνά. Εκεί διατηρούνται οι πιο εσωτερικές παραδόσεις τη στιγμή που στον έξω κόσμο κάθε πνευματική αξία φαλκιδεύεται η εξαφανίζεται. Συμφώνα με τα Θιβετιανα κείμενα, ο κρυφός δρόμος που οδηγεί προς τον ιερό αυτό τόπο είναι τόσο μακρύς και επίπονος, τόσο καλά φυλαγμενος με φυσικά και υπερφυσικά εμπόδια, ώστε να είναι τελικά προσιτός μόνο στους σπάνιους εκείνους αναζητητές που, εξαγνισμένοι στο νου και στην καρδία, έχουν προσηλωθεί αποκλειστικά και μόνο σ’ αυτό το σκοπό.

Όσοι έχουν επισκεφτεί Βουδιστικά μοναστήρια της Κεντρικής Ασίας θα έχουν σίγουρα ακούσει ιστορίες για τέτοιους ερευνητές – για άγιους ανθρώπους που, αφού αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή στο διαλογισμό και στην πειθαρχία, κάποια στιγμή χάθηκαν μια για πάντα στις απροσπέλαστες ερημιές των βουνών.

Στο  Ο Δρομος για τη Σαμπαλα, ένα σπάνιο Θιβετανικο βιβλίο του δεκάτου ογδόου αιώνα, που μεταφράστηκε στα Γερμανικά από το Albert Grunwedel το 1915, ο τρίτος Παντσεν Λαμα γραφεί ότι το βασίλειο της Σαμπαλα βρίσκεται σε μια ορεινή περιοχή που γύρω της υψώνονται σαν φύλακες οι επιβλητικές χιονοσκέπαστες οροσειρές.

 Οι άνθρωποι που ζουν εκεί συνθέτουν μια κοινότητα από φύλακες – προστάτες της ανθρωπότητας που, όπως λένε,  είναι η πηγή της κρυφής  γνώσης κάθε αυθεντικής διδασκαλίας του κόσμου. Σ’ όλο το φάσμα της ιστορίας, απεσταλμένοι της κοινότητας αυτής έρχονται κατά καιρούς σ’ επαφή με τον κόσμο μας και θεωρείται πως η Σαμπαλα είναι εκείνη που θα σώσει τον κόσμο από το χάος στις πιο σκοτεινές τελευταίες του μέρες.

Το ερώτημα κατά πόσον ένας πραγματικός μυθικός τόπος υπάρχει πραγματικά κάπου         σ’ αυτόν τον πλανήτη εγείρει μια σειρά από πιο άμεσα ερωτήματα και οδηγεί σε απτές αναζητήσεις. Ο Νικολας Ρεριχ (1874 – 1947), ο Ρώσος επιστήμονας, εξερευνητής και ζωγράφος, ήταν πεπεισμένος ήδη από την περίοδο των διάσημων εξερευνητικών του αποστολών στην Κεντρική Ασία (1925- 30), πως μόνο στα πλαίσια μιας τέτοιας κοινωνίας φυλάκων θα μπορούσε να αναδεχθεί η συνείδηση μιας Νέας Εποχής. Ο Ρεριχ πίστευε ότι η Λάσα, η πρωτεύουσα του Θιβέτ, συνδεόταν με την υπαρκτή κοινότητα της Σαμπαλα μέσω ενός δικτύου υπόγειων τούνελ. Αυτή προφανώς ήταν και η πεποίθηση των Θιβετιανων Λάμα με τους οποίους είχε συζητήσει.

Ωστόσο, κάποιοι άλλοι Θιβετιανοι μου έχουν πει πως η Σαμπαλα δεν είναι ένας συγκεκριμένος τόπος αλλά μια ορισμένη κατάσταση συνείδησης.

 Προκύπτει επομένως το ερώτημα κατά πόσον υπάρχει μια κατάσταση συνείδησης που αποτελεί την πηγή και τον στόχο κάθε πνευματικής παράδοσης – μια κατάσταση την όποια κατακτούν μόνο οι αποφασισμένοι πρωτοπόροι του πνεύματος.

 Προφανώς, με την αυξανόμενη επιρροή της Ανατολής στη Δύση (καθώς και με την ανάκαμψη ορισμένων εσωτερικών παραδόσεων στην ιδία Δύση), η συγκεκριμένη αυτή κατάσταση ύπαρξης έχει γίνει όχι μόνο μια ιδέα πιστευτή, αλλά το επίκεντρο και βασικό μέλημα πολλών ανθρώπινων υπάρξεων.

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΠΥΛΕΣ, ΣΑΜΠΑΛΑ, Αναζητωντας τη μαγικη χωρα των αθανατων, JAMES GEORGE. Τα ΡΕΙΝΑΙ Η ΣΑΜΠΑΛΑ ,ΣΕΛ 175-176-177.