ΣΥΛΛΑΣ |
Στην Αθήνα, που εξαιτίας του Αριστιωνα είχαν τυραννικό πολίτευμα, ξαναγύρισε αιφνιδιαστικά και πολιορκούσε τον Πειραιά.
Τοποθέτησε κάθε λογής μηχανές και έκαμε πολλές μάχες, μόλο που μπορούσε, δίχως να περάσει πολύς χρόνος, να κυριέψει την Άνω Πόλη (την Αθήνα) που από την πείνα, και επειδή της έλειψαν τα απαραίτητα, είχε πια φτάσει σε απελπιστική θέση.
Επειδή όμως βιαζόταν να γυρίσει στη Ρώμη, γιατί δεν ήξερε τι τον περίμενε εκεί, ήθελε να τελειώσει τον πόλεμο με πολλούς κινδύνους, με πολλές μάχες και μεγάλα έξοδα.
Εκτός από τις άλλες πολεμικές προετοιμασίες, του χρειάζονταν κάθε μέρα για τις ανάγκες των πολιορκητικών μηχανών δέκα χιλιάδες ζευγάρια μουλάρια.
Και επειδή έλειψαν τα ξύλα, γιατί πολλά από τα έργα καταστρέφονταν από το ίδιο το βάρος τους και με τις επιθέσεις τα έκαιγαν οι εχθροί, αποφάσισε να προμηθευτεί την ξυλεία, κόβοντας τα δέντρα από τα ιερά άλση και ξεχέρσωσε την Ακαδημία, που ήταν από τα προάστια η πιο πλούσια σε δέντρα, και το Λύκειο.
Μα, επειδή του χρειάζονταν και πολλά χρήματα για τον πόλεμο δεν άφησε άθικτα ούτε τα απαραβίαστα άσυλα της Ελλάδας και, παίρνοντας από την Επίδαυρο και την Ολυμπία τα πιο ωραία και πολύτιμα αφιερώματα, έγραψε και στους Αμφικτύονες στους Δελφούς, πως ήταν καλύτερα να μεταφερθούν σε αυτόν τα χρήματα του Θεού, γιατί η θα τα φύλαξη πιο καλά η, αν τα ξοδέψει για τις ανάγκες του, θα τα επιστρέψει στο ακέραιο.
Έστειλε έναν από τους φίλους του, τον Καφη από την Φωκίδα, και του παρήγγειλε να τα παραλάβει, αφού ζυγίσει το καθένα.
Ο Καφης πήγε στους Δελφούς αλλά δίσταζε να αγγίξει τα ιερά, όταν οι Αμφικτυονες τον παρακαλούσαν, τον πήραν τα κλάματα, γιατί ήταν αναγκασμένος να τα πάρει.
Όταν όμως μερικοί του είπαν ότι άκουσαν την κιθάρα του Απόλλωνα, που ήταν μέσα στο ιερό, να βγάζει ήχους, η γιατί το πίστεψε η γιατί ήθελε να ξυπνήσει την δεισιδαιμονία μέσα στην ψυχή του Συλλα, του το έγραψε.
Κι εκείνος, περιπαίζοντας τον, του αποκρίθηκε, ότι απορεί πως ο Καφης δεν κατάλαβε ότι το να τραγουδά ο θεός είναι απόδειξη πως είναι χαρούμενος, έτσι τον πρόσταξε να πάρει με θάρρος τα αφιερώματα, γιατί ο θεός με ευχαρίστηση τα δίνει.
ΠΗΓΗ:ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ( Παράλληλοι Βίοι – Συλλας. Κεφ .ΙΒ. Ελεύθερη μετάφραση). Ιστορία Ρωμαϊκή και Βυζαντινή 146 π.χ - 1453 μ.χ, Κώστας Καλοκαιρινός , ΟΕΔΒ , σελ 52
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου