Κάποτε στο φως του φεγγαριού ο βασιλιάς της Φθίας ο Πηλέας,
είδε μια πανώρια θεά να χορεύει μαζί με τις κόρες των νερών. Ήταν η θεά
Θέτιδα, που η προφητεία του Προμηθέα την ανάγκαζε να παντρευτεί θνητό,
ώστε να μη γεννηθεί αυτός, που θα ανέτρεπε τον παντοδύναμο Δία!
Το υπέροχο αυτό θέμα απεικονίζεται έξοχα στο εσωτερικό ερυθρόμορφης κύλικας[1] του 500 π.Χ. που τώρα βρίσκεται στο μουσείο του Δυτικού Βερολίνου. Η έξοχη αυτή απεικόνιση παρουσιάζει τον Πηλέα, να αψηφά τα φίδια της θεϊκής μεταμόρφωσης που τον δαγκώνουν παντού, καθώς και το λιοντάρι που ωρύεται γαντζωμένο στην πλάτη του.
Το υπέροχο αυτό θέμα απεικονίζεται έξοχα στο εσωτερικό ερυθρόμορφης κύλικας[1] του 500 π.Χ. που τώρα βρίσκεται στο μουσείο του Δυτικού Βερολίνου. Η έξοχη αυτή απεικόνιση παρουσιάζει τον Πηλέα, να αψηφά τα φίδια της θεϊκής μεταμόρφωσης που τον δαγκώνουν παντού, καθώς και το λιοντάρι που ωρύεται γαντζωμένο στην πλάτη του.
Ο Πηλέας νικά τις μεταμορφώσεις της πεντάμορφη θεάς,
χρησιμοποιώντας την ιερή «χειρώνιο λαβή», ή «Μαίανδρο» όπως έγινε
αργότερα γνωστό, το διάσημο αρχαιοελληνικό σύμβολο της ήττας των θεών!
Τα λεξικά πράγματι επιμένουν στην ανόητη στερεότυπη άποψη, πως
Μαίανδρος είναι: «το διακοσμητικό αρχαιοελληνικό σχήμα που υπενθυμίζει
τους ελιγμούς του ποταμού της Καρίας Μαίανδρου, όπου πρωτοευρέθη και εκ
του οποίου έλαβε το όνομα».
Μπορεί πράγματι να πήρε το όνομα απ’ τον ποταμό πλησίον του οποίου
πρωτοευρέθη, αλλά είναι ολότελα ανόητο να πιστεύουμε ότι τα απανταχού
της γης ελληνοπρεπή αυτά ευρήματα, απεικονίζουν με πάθος τις χάρες και
τους «ελιγμούς» ενός άγνωστου εν πολλοίς ποταμού της Ασιατικής
Καρίας.[2]
Σημειώνουμε εδώ, ότι ο συσχετισμός της λαβής αυτής, ή μια χούφτα
γαντζωμένη μεσ’ στην άλλη, που σαφώς σχηματίζει το διάσημο ελληνοπρεπές
γραμμικό σύμβολο του μαίανδρου, είναι εδώ ολοφάνερος.
Δε βλέπω όμως πουθενά να σχολιάζεται έτσι, αυτός ο ολοφάνερος
παραλληλισμός, που τόσο τιμά τον «παγκόσμια γνωστό ελληνικό Μαίανδρο»,
που απλά είναι γνωστός μόνο, ως ένα πανέμορφο διακοσμητικό γραμμικό
εφεύρημα και όχι ως πιθανό ιερό σύμβολο ανύψωσης του ανθρώπου στο βάθρο
του ισάξιου αντιπάλου των «θεών».
Η μαιάνδριος ζεύξη των χειρών, είναι εξαίρετος συμβολισμός κάθε ηρωισμού και αξιοσύνης.
Απ’ το πλήθος των αρχαιοελληνικών αγγειογραφιακών αναπαραστάσεων
σαφώς διαφαίνεται ότι η λαβή αυτή, η χειρώνιος λαβή ή χειρώνιο πλέγμα ή
όπως αλλιώς κι αν αποκαλούσαν την συγκεκριμένη αυτή λαβή στο παρελθόν,
αποτελούσε το ιδιαίτερο ίσως και ιεροπρεπές έμβλημα των θεομάχων Ελλήνων
ηρώων!
Το μεγαλειώδες σχηματικό σύνθημα ότι και οι θεοί ηττώνται! Ο
Μαίανδρος λοιπόν ήταν πιθανότατα η γραφική παράσταση της θεϊκής ήττας,
από ψυχωμένους θεομάχους ήρωες!
Την «μαιάνδριο λαβή», όπως δικαίως πλέον θα πρέπει να την
αποκαλούμε, τη χρησιμοποιεί κατ’ επανάληψη ο κατ’ εξοχήν θεομάχος
Ηρακλής, όπως φαίνεται τονισμένη ξεκάθαρα στην αριστουργηματική αυτή
απεικόνιση της πάλης του Ηρακλή με τον Τρίτωνα, σε αγγειογραφία του 550
π.χ. όπου βλέπουμε τον Τρίτωνα να πασχίζει μάταια ν’ ανοίξει μπροστά από
το στήθος του, τα κλειδωμένα με την μαιάνδριο λαβή ατσαλένια δάχτυλα
του ανίκητου ήρωα!
Την ολοφάνερη σχέση διακοσμητικού μαιάνδρου και μαιάνδριας λαβής
μπορεί κανείς εύκολα επίσης να διαπιστώσει στο σύμπλεγμα Πηλέα και
Θέτιδας[3] όπου η αξία της εν λόγω λαβής στο κέντρο της παράστασης
υπερτονίζεται στεφανωμένη ολόγυρα απ’ τον σχηματοποιημένο πλέον
μαιάνδριο συμβολισμό.
Δεν πρέπει επίσης να είναι τυχαίο, ότι πλήθος αγγειογραφιών που
υπαινίσσονται θεϊκή ήττα, ή υπέρμετρο ηρωισμό, συχνά στεφανώνονται από
μαίανδρο!
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η ευρύτατη
διάδοση κατά την αρχαιότητα του παραπάνω μαιανδρικού συμβολισμού.
Αποτελούσε ένα διαχρονικό δώρο των μυθολογικών χρόνων, στους κλασικούς
και νεότερους χρόνους των μεσογειακών απογόνων του Έλληνα.
Ένα υπέροχο σχηματικό σύνθημα, της υποχρέωσης σε υποχώρηση των εξουσιαστικών «θεών», ιερατείων και θρησκειών.
Αν μάλιστα σωστά υποθέτουμε ότι οι ερωτήσεις και οι ερμηνείες,
είναι τα δυο χέρια των σοφών. Τότε η μαιάνδριος πεμπτουσία, δεν είναι
άλλη απ” την αδιάσπαστη αλυσίδα ερωτήσεων και ερμηνειών, που αχρηστεύουν
τους θεοποιημένους αινιγματοποιούς, μαζί με τα αινίγματά τους!
Μπορεί σαν λαός (αυτό αφορά μόνο τους σημερινούς έλληνες) να
πάσχουμε (επειδή κάποιοι έτσι το θέλουν) από βαριά ιστορική αμνησία, δεν
υπάρχει όμως κανένας λόγος να αφαιρούμε επίμονα αξία απ’ τους
συμβολισμούς των προγόνων μας, επιμένοντας με πάθος σε τυχάρπαστες
ερμηνείες που κάποιοι εντελώς αβασάνιστα πρότειναν υποτιμώντας βάναυσα
τον εξαίσιο αυτόν ιερό συμβολισμό.
Ο μαίανδρος είναι ένα γραμμικό παράγγελμα των προγόνων μας, για
μάχη ενάντια στο αδύνατο! Μια υπέροχη σχηματική υπενθύμιση ότι στα δύο
σου «χέρια» κρατάς το μυστικό της ήττας των καταδυναστευτών σου.
Και αν μόνο τα δικά σου «χέρια» δεν επαρκούν, τότε ένωσέ τα με
άλλους σ’ ένα αδιάσπαστο αρμονικό σύνολο, ελληνοπρεπούς, μαχητικής,
μαιανδρικής αλυσίδας, επιθετικών ερωτήσεων και απομοιθοποιητικών
ερμηνειών!
Αυτή είναι και η αποτελεσματικότερη μάχη ενάντια σε κάθε αυθαίρετης εξουσίας!
Ο ιερός μαίανδρος είναι ένα αιώνιο σύμβολο νίκης, που το χαρίζει η
ελληνική αρχαιότητα στην πανανθρώπινη ελπίδα της τελικής απελευθέρωσης
απ’ τη δουλεία όλων ανεξαιρέτως των αρχαίων και νεότερων «θεών».
Του Μιχάλη Καλόπουλου
Απ” το βιβλίο του «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ» 1995 Σελίδες: 219-222
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
1 Κύλιξ ή κύλικας: Ποτήρι ή κρασοπότηρο.
2 Καρία: Αρχαία χώρα της Μ. Ασίας. Ευρίσκετο απέναντι των νησιών Σάμου Ρόδου.
3 Ελληνική Μυθολογία Κακριδή Εκδοτική Αθηνών 3ος τόμ. σελ. 141.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου