«Η
αγάπη με τα λόγια δεν φελλά» χρόνια και χρόνια πριν άκουσα την κουβέντα
αυτή απο την πρωταγωνίστρια, μου την Σμυρνιά Αντιγόνη, και χρόνια και
χρόνια τώρα προσπαθώ όσο το δυνατόν να την εφαρμόσω….
Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Η Ρίκη Ματαλλιωτάκη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται ως δημοσιογράφος στο
Ηράκλειο Κρήτης. Έχει γράψει έντεκα μυθιστορήματα. Ως «Η Σμυρνιά»
τιτλοφορείται το καινούργιο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις
Όστρια και βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
- Ρικη πρόσφατα παρουσίασες το καινούργιο σου βιβλίο στο Ηράκλειο. Πες μας δυο λόγια γι αυτό.
Τι να πω… μάλλον δεν έχω λόγια να πω, να το
περιγράψω, ήταν κάτι άκρως συγκινητικό καθώς στις 6 τούτου του μήνα που
παρουσίασα την «ΣΜΥΡΝΙΑ» μου στο επιμελητήριο του Ηρακλείου, είδα
έκπληκτη την αίθουσα Καστελλάκη να γεμίζει από κόσμο, γνωστό και
άγνωστο… Ηταν κάτι άκρως συγκινητικό και το μόνο που μπορώ να πω είναι
ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εκείνους που ακούραστα ακολουθούν χρόνια
τώρα μαζί μ’ εμένα την λογοτεχνική μου πορεία.
- Θα επαναλάβεις την παρουσίαση του στην Αθήνα;
Φυσικά! Θεού θέλοντος πρώτα θα είμαι στην Αθήνα εως τις είκοσι του
Μάη και ευελπιστώ ότι με την βοήθεια των φίλων μου, διαδικτυακών και μη,
θα έχω κι εκεί μια αξιοπρεπή παρουσία, γιατί όπως κι αν το κάνεις,
εμείς οι συγγραφείς από την αγάπη του κόσμου τρεφόμαστε. Αυτό είναι η
δύναμη μας.
- Σε ποια ηλικία και πως κατάλαβες ότι έχεις ταλέντο στην συγγραφή;
Πάντα έγραφα, από πολύ μικρή, απλώς δεν ήξερα τι έγραφα, ούτε αν είχα
ταλέντο, καθώς όλα αυτά σε απασχολούν από μια ορισμένη ηλικία κι
έπειτα… έγραφα ασυνείδητα, απλώς επειδή το γράψιμο αποτελούσε για μένα
μια εσωτερική ανάγκη, κάτι σαν δίψα που θες δεν θες βρίσκεις τρόπο για
να την ικανοποιήσεις.
- Πότε άρχισες να γραφείς ας το πούμε συνειδητά;
Κάθε άνθρωπος γεννιέται με ένα ιδιαίτερο χάρισμα, όπως για παράδειγμα
το χάρισμα της γραφής, της φωνής, της ηθοποιίας, κι όλα τα υπόλοιπα…
γεννιέται, δεν γίνεται, κι είναι μόνο στο δικό του χέρι να το
καλλιεργήσει από κει και πέρα ή να το αφήσει στάσιμο. Το θέμα ωστόσο
είναι πότε το καταλαβαίνει ο καθένας… αν το καταλάβει πολύ αργά έχει
χάσει πολύτιμο χρόνο, αν το καταλάβει πολύ νωρίς δεν έχει τις
απαιτούμενες προσλαμβάνουσες για να «γεννήσει» κι ίσως χαθεί σε λάθη που
θα του κοστίσουν στην πορεία. Εγώ πιστεύω πως το χάρισμα της γραφής που
μου έδωσε ο Θεός άρχισα να το αξιολογώ στον κατάλληλο χρόνο: Ούτε πολύ
νωρίς, ούτε πολύ αργά.
- Είναι η φωνή της ψυχή σου τα βιβλία σου.
Ακριβώς όπως το λες! Στα βιβλία μου μέσα υπάρχουν όλα εκείνα που
σίγουρα δεν θα τολμήσω ποτέ να εκμυστηρευτώ κατά πρόσωπο σε κανένα.
Είναι τα μυστικά μου όνειρα, οι μυστικές μου επιθυμίες, ό κόσμος που θα
ήθελα να ζω, οι άνθρωποι που μισώ αλλά και που θα ήθελα να
συναναστρέφομαι… είναι η μυστική πλευρά της ζωής που δεν έζησα.
- Πως αρχίζεις να γραφείς ένα βιβλίο.
Δεν υπάρχουν στάνταρ, τουλάχιστον σε μένα, δεν ξέρω τι κάνουν οι
άλλοι. Μπορεί να το αρχίσω κι έτσι, μπορεί να το αρχίσω κι αλλιώς, όλο
αυτό μοιάζει σαν κινούμενη άμμος που δεν μπορείς να την φυλακίσεις στο
μπουκάλι για να της δώσεις συγκεκριμένο σχήμα.
- Πόσο χρονικό διάστημα κυρίως χρειάζεται να τελειώσεις ένα βιβλίο σου;
Κοίτα, επειδή δεν έχω την πολυτέλεια να ξυπνώ το πρωί και να πω τώρα
θα καθίσω να γράψω, αφού σαν όλους πρέπει κι εγώ να δουλέψω για να ζήσω,
ούτε κι εδώ δεν υπάρχει στάνταρ. Μπορεί ένα βιβλίο να μου πάρει έξη
μήνες, μπορεί και πέντε χρόνια με ενδιάμεσες παύσεις. Δεν βιάζομαι όμως
κιόλας γιατί το γραφτό είναι σαν το κρασί, όσο το αφήνεις να κατακάθεται
από την συναισθηματική φόρτιση της πρώτης γραφής, όσο το αφήνεις να
παλιώνει τόσο καλυτερεύει… γιατί λοιπόν να γράψω, όπως λένε, βιβλίο σε
ένα μήνα, υπάρχει λόγος;
- Ποιο από τα βιβλία σου είναι το αγαπημένο σου
Με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Το κάθε ένα από τα βιβλία μου αποτελεί
ένα κρίκο μιας περιόδου της ζωής μου, πώς να ξεχωρίσω λοιπόν κομμάτια
από την ίδια την ζωή μου;
- Δώσε μια συμβουλή για επιδόξους συγγράφεις.
Να ψάξουν βαθιά μέσα στην ψυχή τους, να την ιχνηλατήσουν, κι ότι τους πει αυτή, αυτό είναι και το σωστό, όχι η συμβουλή μου.
