ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΡΩΣΙΑ (Catherine Park in Pushkin.) με τα ελληνικά μοτίβα.

 

Αυτό είναι ένα ταπεινό δώρο στη Μαρία Στρατάκη ( ταλαντούχα ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας)
Μαρία αυτό είναι για εσένα, για το ενδιαφέρον και την προσοχή σου για τα πλεονεκτήματα στο πάρκο και στο παλάτι μας(Catherine Park in Pushkin.) με τα ελληνικά μοτίβα.

Alla Iwanowa

ΔΕΙΤΕ ΤΑ  VIDEO 

Греческие мотивы Екатерининского Парка. Город Пушкин. Царское Село.
Скромный подарок Марии Стратаки, талантливому модельеру Греции.
Greek motifs Catherine Park in Pushkin.

A humble gift of Mary Strataky, talented fashion designer from Greece. (MARY STRATAKY)
Maria, this is for you. I thank you for your interest and attention to the merits of our Park and Palace.

Alla Iwanowa
ΠΗΓΗ:http://www.youtube.com/channel/UCmqhlANBe-ZRnsJdGjb2EGA?feature=watch

Greek motifs Catherine Park in Pushkin.

σάρσκογιε Σελό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

      

Το μπαρόκ Παλάτι της Αικατερίνης.

Το Τσάρσκογιε Σελό (Ца́рское Село́) είναι σύμπλεγμα εξοχικών παλατιών και πάρκων στη ΒΔ Ρωσία. Αποτέλεσε τη βάση της πόλης Πούσκιν (περιφέρεια Λένινγκραντ), στην οποία υπάγεται σήμερα. Βρίσκεται 24 χιλιόμετρα νότια της Αγίας Πετρούπολης και περιλαμβάνεται στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η ελληνική απόδοση του ονόματος είναι Χωριό του Τσάρου.
Η ιστορία του Τσάρσκογιε Σελό ξεκίνησε το 1710, όταν η αυτοκράτειρα Αικατερίνη (σύζυγος του Μεγάλου Πέτρου) ίδρυσε την πόλη σε εδάφη που της είχε δωρίσει ο σύζυγός της δύο χρόνια νωρίτερα. Το 1724 η Αικατερίνη ανήγειρε τα πρώτα εξοχικά καταλύματα, καθώς και το ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Μπλαγκοβεστσένσκαγια). Αργότερα η κόρη της Ελισάβετ κάλεσε τον αρχιτέκτονα Βαρθολομαίο Ραστρέλι, ο οποίος ανήγειρε το μπαρόκ Παλάτι της Αικατερίνης στη μνήμη της μητέρας της.
Επί Αικατερίνης Β' της Μεγάλης (1762-1796) το παλάτι επεκτάθηκε - η επέκταση αυτή ονομάζεται σήμερα Στοά Κάμερον, από το σκώτο αρχιτέκτονα Τσαρλς Κάμερον που την υλοποίησε. Η Αικατερίνη έκτισε επίσης ένα νέο παλάτι, το νεοκλασικό Παλάτι του Αλεξάνδρου, ως γαμήλιο δώρο για τον αγαπημένο της εγγονό Αλέξανδρο (μετέπειτα αυτοκράτορα Αλέξανδρο Α').
Επίσης επί Μεγάλης Αικατερίνης προστέθηκαν τεχνητά κανάλια με νερό από τους γειτονικούς ποταμούς και ξεκίνησε η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Γύρω από το Παλάτι της Αικατερίνης δημιουργήθηκαν ένα γαλλικό και ένα αγγλικό πάρκο¹, τα οποία διακοσμήθηκαν με το Ολλανδικό Ναυαρχείο, την Παγόδα που τρίζει, τη Μαρμαρένια Γέφυρα, τη Στήλη του Τσεσμέ (προς τιμήν της νίκης επί του τουρκικού στόλου στο Τσεσμέ της Μικράς Ασίας) και τον Οβελίσκο του Ρουμάντσιεβ. Γύρω από το Παλάτι του Αλεξάνδρου διαμορφώθηκε ένα μεγάλο αγγλικό πάρκο με αρκετά κτίσματα κινεζικής αρχιτεκτονικής, από τα οποία ξεχωρίζει το Κινέζικο Χωριό
Στα περίχωρα του Τσάρσκογιε Σελό η αυτοκράτειρα ίδρυσε τη Σόφια (από το γερμανικό της όνομα που ήταν Σοφία), όπου έδρευε η φρουρά και το προσωπικό των εγκαταστάσεων. Η Σόφια τελικά συγχωνεύθηκε με το Τσάρσκογιε Σελό λίγα χρόνια μετά το θάνατο της ιδρυτού της.
Το 1811 ο Αλέξανδρος, έχοντας γίνει πια αυτοκράτορας, ίδρυσε δίπλα στο Παλάτι της Αικατερίνης το περίφημο Λύκειον για τα τέκνα των ευγενών. Ένας από τους πρώτους αποφοίτους ήταν ο εθνικός ποιητής της Ρωσίας Αλεξάντρ Πούσκιν. Επίσης το 1837 θεμελιώθηκε στην πόλη η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή της Ρωσίας, που συνέδεε το θέρετρο με την Αγία Πετρούπολη. Μέχρι και το τέλος της μοναρχίας, το Τσάρσκογιε Σελό ήταν ο αγαπημένος τόπος αναψυχής της ρωσικής αριστοκρατίας. Μάλιστα εκεί κρατήθηκε προσωρινά ο έκπτωτος αυτοκράτορας Νικόλαος Β' σε ένδειξη αβροφροσύνης, την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1917.

 Το νεοκλασικό Παλάτι του  Αλεξάνδρου.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση οι μπολσεβίκοι άνοιξαν τις πύλες των ανακτόρων στο λαό και εξαφάνισαν τον όρο τσάρσκογιε από το όνομα της πόλης, μετονομάζοντάς την σε Ντέτσκογιε Σελό (Παιδικό Χωριό). Μία ακόμα -τελευταία- μετονομασία έγινε το 1937 σε Πούσκιν, τιμώντας τα 100 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου ποιητή².
Κατά την Πολιορκία του Λένινγκραντ η πόλη υπέστη καταστροφές από τους Γερμανούς, οι οποίοι προέβησαν σε μεγάλους βανδαλισμούς και λεηλασίες έργων τέχνης, συμπεριλαμβανομένου του αριστουργηματικού Κεχριμπαρένιου Δωματίου στο Παλάτι της Αικατερίνης. Ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε την περιοχή το Φεβρουάριο του 1944. Από τότε μέχρι σήμερα, τα ανάκτορα βρίσκονται σε διαδικασία αποκατάστασης.

Παραπομπές

1. Γαλλικό ονομάζεται το εντελώς τεχνητό πάρκο, ενώ αγγλικό αυτό που διευθετεί την προϋπάρχουσα βλάστηση.
2. Σήμερα Πούσκιν λέγεται ολόκληρη η πόλη, ενώ Τσάρκογιε Σελό το προάστειο της πόλης όπου βρίσκονται τα ανάκτορα και οι κήποι.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι (στα αγγλικά)

• Επίσημη ιστοσελίδα της πόλης Πούσκιν
• Κρατικό Μουσείο του Τσάρσκογιε Σελό

 (Ο.Ε.Κ.Γ.Ε) :http://elladatora.org/%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1-catherine-park-in-pushkin-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC/

ΑΙΓΗΙΣ, ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΑΔΟΞΑ

Πιστεύω πως δεν υπάρχει κανείς, σήμερα, που να μην αποδέχεται ως γεγονός την ύπαρξη πολιτισμού και μάλιστα αρκετά ανεπτυγμένου, στον προϊστορικό χώρο του Αιγαίου. Την περιοχή που είναι γνωστή ως Αιγηίδα.

 

 

Συγκεκριμένα όταν άρχισε το τέλος της παγετώδους περιόδου οι πορθμοί που χωρίζουν την Ευρώπη από την Αφρική και την Ασία δεν υπήρχαν αλλά ήσαν στεριές .Όπως η Ιταλία η Σικελία και η Τυνησία ήταν επίσης ενωμένες. Εκεί λοιπόν που σήμερα βρίσκεται η Μεσόγειος ήταν τότε δύο χωριστές θάλασσες που χώριζαν την Μεσόγειο σε ανατολική και δυτική.

                       

Το μεγαλύτερο μέρος που δεν καλυπτόταν από πάγους στην περιοχή της Ευρώπης ήταν η χώρα της Αιγηίδος. Άρχιζε από τα δυτικά των Ιονίων νησιών, που φυσικά δεν ήταν τότε νησιά, περιελάμβανε την ηπειρωτική Ελλάδα, το Αιγαίο που και αυτό δεν ήταν φυσικά θάλασσα, ακόμη, την Μικρά Ασία, την Κρήτη, την Κύπρο και έφθανε έως την Συρία. Την περιοχή αυτή που ονομαζόταν Αιγηίδα ή Αγαιίδα την διέσχιζε ο Αιγαίος ποταμός που ερχόταν από τον Εύξεινο και διέρρεε την μεγάλη πεδιάδα ( Ελλάδας - Μικράς Ασίας) σχημάτιζε μία λίμνη ανατολικά της Εύβοιας και χυνόταν στην ανατολική κλειστή θάλασσα νοτιοδυτικά και νοτιοανατολικά της Κρήτης. Στην ίδια θάλασσα χυνόταν και ο Νείλος αλλά και ο Αδριατικός ποταμός που εξέβαλε βορειοδυτικά της Κέρκυρας. Η χώρα της Αιγηίδος είχε ήπιο κλίμα, άφθονα νερά, μεγάλες και εύφορες πεδινές εκτάσεις.

 

 

Αυτή ήταν σε βασικές γραμμές η περιοχή της Αιγηίδος και φυσικά οι άνθρωποι που βρίσκονταν εκεί είναι λογικό πως κάτω από τόσο ευνοϊκές συνθήκες να είχαν την καλύτερη εξέλιξη που μπορεί να πιθανολογήσει ο οποιοσδήποτε ερευνητής. Το ίδιο και η περιοχή παρουσίασε την μεγαλύτερη και αξιολογότερη ανάπτυξη και έτσι έγινε η ουσιαστική κοιτίδα του ανθρώπινου πολιτισμού, μέχρι που ήρθε το λιώσιμο των πάγων με όλα τα δυσμενή έως και απόλυτα καταστροφικά αποτελέσματα για ολόκληρη δυστυχώς την χώρα της Αιγηίδος.
Ακόμη λοιπόν το ίδιο πιστεύω, ότι και μετά το λιώσιμο των πάγων και το πλημμύρισμα της περιοχής με τα νερά που εισέβαλαν από την ευρύτερη περιοχή των Ηρακλείων στηλών, σημερινό Γιβραλτάρ, η καταστροφή ήταν γενικευμένη.
Έτσι έχουμε ξαφνικά ένα φυσικό φαινόμενο(;), που επιφέρει τον πανικό και στην συνέχεια την καταστροφή του τότε κόσμου, κάτω μάλιστα από συνθήκες που δεν επέτρεπαν καμία αντίδραση, εφ’ όσον η χρονική διάρκεια των πλημμύρων ήταν τόσο μικρή που τίποτα δεν μπορούσε να γίνει προς την σωτηρία.
Ο άνθρωπος της περιοχής της Αιγηίδος βρίσκεται κατατρεγμένος από την ίδια την φύση και την μανία της και παραδίδεται σ’ αυτή χωρίς καμία απολύτως αντίδραση! Να συμπληρώσουμε πως τα ευρήματα του γνωστού καθηγητού κ. Άρη Πουλιανού, μάλιστα δε τα οστά του αρχανθρώπου στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής, έφεραν στο φως μέσα από τις έρευνες που έγιναν σ’ αυτά, συμπεράσματα που ανέδειξαν ότι οι τότε άνθρωποι όχι μόνο ήσαν στο επίπεδο του εχέφρονος άρα εξελιγμένου ανθρώπου αλλά βρίσκονταν σε αρκετά ικανοποιητικό , για να μην πω πάρα πολύ ικανοποιητικό και φανεί υπερβολή, εξελικτικό στάδιο. Και να σημειώσουμε πως γίνεται λόγος για τουλάχιστον 800- 900 χιλιάδες χρόνια π. Χ.!!!
Αν σώθηκαν κάποιοι; Ναι, σίγουρα κάποιοι σώθηκαν… Οι άνθρωποι που κατοικούσαν σε πολύ ψηλές περιοχές, εκείνοι που στην ουσία όπως πάντα συμβαίνει έως και τις ημέρες μας, δεν είχαν την αμεσότητα του πολιτισμού στον βαθμό που λογικά είχαν οι κατοικούντες τις πεδινές περιοχές. Έτσι η Αιγηίδα με τις τρεις λίμνες της ξαφνικά μετατρέπεται σε μία λεκάνη που γεμίζει από άκρη σε άκρη με τα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, δημιουργώντας την Μεσόγειο θάλασσα και το Αιγαίο Πέλαγος.
Εδώ να σημειώσουμε πως υπάρχουν θεωρίες οι οποίες αναφέρονται στην μυθική Ατλαντίδα, την οποία καθόλου μυθική δεν μας παρουσιάζει ο Πλάτων στα βιβλία του Τίμαιος- Κριτίας, και η οποία θεωρία θέλει άμεσους «αυτουργούς» τους κατοικούντες την μεγάλη νήσο, με τον τεράστιο πολιτισμό, που βεβαίως άνθρωποι τον είχαν δημιουργήσει και φυσικά ανθρώπινα και τα χαρακτηριστικά του… Δηλαδή με λίγα λόγια οι ανθρώπινες αδυναμίες δεν άφησαν τα περιθώρια ούτε και σε εκείνο τον τεράστια προηγμένο πολιτισμό να έχει την θετική μορφή που θα μπορούσε να είχε, αλλά η αλαζονεία της εξουσίας του δυνατού έπαιξε και εδώ τον πρωταρχικό της ρόλο.
Η σύγκρουση με τους Έλληνες, τους Αθηναίους όπως λέει ο ιερέας της Σαίδος στον Σόλωνα ήταν εκείνη που ναι μεν ανέκρουσε την κατακτητική πορεία των Ατλάντιων αλλά είχε και τα ανάλογα αποτελέσματα… Γιατί όταν δύο υψηλοί πολιτισμοί συγκρούονται ένα είναι το σίγουρο αποτέλεσμα. Η καταστροφή!!!
Η χρήση των υπερόπλων από τους Ατλάντιους αλλά και τους Αθηναίους, οι οποίοι μην ξεχνάμε ότι ήταν και οι μεταδόσαντες τον πολιτισμό στην Ατλαντίδα την οποία και εποίκησαν καταστήσαντες αυτήν κάτι σαν την σημερινή Αμερική, η χρήση αυτή λοιπόν ήταν και το καθοριστικό σημείο για την επικείμενη καταστροφή. Και να σας πω κάτι; Λογικό μου φαίνεται να συνέβη κάτι παρόμοιο γιατί αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί όχι μόνο το αιφνίδιο της καταστροφής αλλά και η μικρή χρονική διάρκεια αυτής που δεν επέτρεψε καμία αντίδραση στους πληγέντες. Αλλά ακόμη και το μαζικό αυτής. Καθότι σχεδόν ολόκληρος ο τότε γνωστός κόσμος επλήγει ολοκληρωτικά!!!

                    

Το λιώσιμο των πάγων και η διείσδυσή των υδάτων τους στην Αιγηίδα είχε ως αποτέλεσμα και άλλες μεταβολές πάνω στον πλανήτη. Κυρίως την δημιουργία του Ρεύματος του Κόλπου, ( Γκολφ Στρήμ), το οποίο μετέφερε θερμά ρεύματα και είχε μετέπειτα ως αποτέλεσμα την δημιουργία περιοχών σε κατοικημένες κάτι που πριν δεν υφίστατο αφού αποτελούσαν παγωμένες εκτάσεις.
Η καταστροφή όπως και να ήταν η πραγματικότητα είναι δεδομένη και η ερήμωση επίσης. Ποιοι έμειναν; Οι βοσκοί και αγράμματοι στα βουνά που σαν παραμύθι, κατά κάποιο τρόπο κράτησαν στο μυαλό έναν πολιτισμό που κάποτε υπήρξε. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι στην μνήμη των προγόνων μας υπήρξαν όχι μόνο ένας αλλά τρεις κατακλυσμοί!!! Του Ωγύγου του Δαρδάνου και του Δευκαλίωνα. Βέβαια αυτός ο τελευταίος είναι από τους πλέον σημαντικούς καθότι οι καταστροφές άλλαξαν ριζικά μια πολύ μεγάλη περιοχή, όπως ήταν αυτή της Αιγηίδος και για τον λόγο αυτό έμεινε στην θύμηση ως το γεγονός που σημάδεψε την ιστορία ενός τόπου και ενός ολόκληρου πολιτισμού. Και όπως προαναφέραμε οι θύμησες αυτές δεν θα μπορούσαν από εκείνους που σώθηκαν να έχουν άλλη μορφή από εκείνη της προφορικής παράδοσης που άγγιζε τα όρια του μύθου. Έναν μύθο που μέσα στα χρόνια που περνούσαν όλο και περισσότερο έπαιρνε την θέση του στο αποκλειστικό χώρο της λαϊκής μυθολογίας μόνο και μόνο για να το διηγούνται στα εγγόνια τους που έμελλε να έρθουν σε έναν κόσμο ο οποίος για ακόμη μία φορά θα έψαχνε να βρει και πάλι τον δρόμο προς τα …επάνω…

 ΛΙΑ ΒΛΑΧΟΥ –ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ

 ΠΗΓΗ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ "ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ"

 

iron man 3 ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ - full movies 2013

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

ΠΗΓΗ: reddim00056

Η επανάσταση των Ελλήνων αιώνες πριν το 1821: Διονύσιος ο Σκυλόσοφος και το έργο του

Το παρακάτω ιστορικό κείμενο αποτελεί απάντηση στις ψευδολογίες Βερέμη και λοιπών αποδομητών.  Καιρός να μάθουμε τις άγνωστες πτυχές της ελληνικής ιστορικής πραγματικότητας και να καταλύσουμε τα ψεύδη άπαξ και δια παντός.

Η ΗΓΕΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΑΙ Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΟΥ 1611 ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Φιλοσοφία καταξιώνει κάθε σκέψη έχοντας το χάρισμα και τη δύναμη να υλοποιεί κάθε όνειρο του ανθρώπου. Ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος (Παραμυθιά 1540 - Ιωάννινα 1611), ήταν Μακεδονικής καταγωγής από την Αβδέλλα των Γρεβενών.

Έγινε μοναχός στο Διχούνι ήδη από μικρή ηλικία. Σπούδασε Φιλοσοφία, Ιατρική, Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Πάδουας πού τελούσε τότε υπό ενετική εποπτεία και προστασία, και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη, ποίηση, γραμματική αστρονομία, συνολικά έως τα 39 έτη της ηλικία του. Το προσωνύμιο «Σκυλόσοφος» του το απέδωσαν οι τούρκοι εχθροί του καθώς και οι έλληνες συνεργάτες τους τουρκόφιλοι και εχθροί ομοίως του μεγάλου αυτού εθνεγέρτη.

Στα 1590, επιστρέφοντας από τη Πόλη στην Ελλάδα, χειροτονείται το 1591 αρχιδιάκονος από τον πατριάρχη Ιερεμία Β’ τον Τρανό, το 1592 μέγας αρχιδιάκονος και το 1593 Επίσκοπος Λαρίσης. Μιλούσε επτά ξένες γλώσσες.

Η Λάρισα ώς κέντρο Επισκοπής δεν αποτελούσε περιβάλλον για συνωμοτική δράση, έτσι μετακινήθηκε στα Τρίκαλα, όπου σήμερα τη πόλη αυτή κοσμεί άγαλμά του.

Ως Μητροπολίτης Τρίκκης αποφασίζει με ζήλο να εξεγείρει τους έλληνες κατά του οθωμανικού ζυγού. Κατά τη διαμονή του στη Πάδουα μαθαίνει την αριστοτελική φιλοσοφία και την έννοια της ελευθερίας πού κυριαρχούσε τότε στους ακαδημαϊκούς κύκλους του Πανεπιστημίου της.

Επεξεργάζεται έτσι τη σκέψη να ελευθερώσει την Ελλάδα είτε με τη διπλωματική μεσολάβηση ευρωπαίων ηγετών είτε με ένοπλη αντίσταση των γηγενών κατοίκων της Ελλάδος κατά των οθωμανών κατακτητών. Πώς όμως; Με τι μέσα;

Με ποιά κεφάλαια θα αγόραζε όπλα; Ποιούς θα όπλιζε;

Τούς έλληνες χωρικούς παντελώς άσχετους και ανεκπαίδευτους στη τέχνη του πολέμου; Οι σκέψεις αυτές τον βασάνιζαν αφάνταστα. 

Στο περιβάλλον του πανεπιστημίου της Πάδουας, όπως συμβαίνει ακόμα και σήμερα, γνώρισε σπουδαστές και καθηγητές με ισχυρές επαφές πού διατηρούσαν με ηγεμόνες της Ευρώπης.

Έτσι ταξίδεψε στην Δυτική Ευρώπη (Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία) και ήλθε σε συνομιλίες και συνεντεύξεις με μεγάλο αριθμό ισχυρών ανθρώπων της εποχής του.

Κανένας όμως δεν είχε διάθεση να τον βοηθήσει και εύλογα! Ποιός θα τα έβαζε με την Οθωμανική Αυτοκρατορία για χάρη και λογαρισμό των ελλήνων πού δεν υπολογίζονταν τότε ούτε καν ως έθνος! Μεγάλος γρίφος για τον αισιόδοξο Διονύσιο!

Στα 1601 πρωτοστατεί σε μιά γενναία απόπειρα «εκτίμησης της οθωμανικής δυνάμεως» με εξέγερση που έλαβε χώρα στη Θεσσαλία ενώ το 1603 έρχεται σε επαφή με το Ιπποτικό Τάγμα της Μάλτας (πού ήταν φανατικός εχθρός των οθωμανών).

Λόγω της απόπειρας αυτής, πού ονομάστηκε «πρώτη εξέγερση των ελλήνων» το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλως τον καθαίρεσε από Μητροπολίτη οπότε αναγκάζεται να καταφύγει στη Δύση.

Εκεί έρχεται σε άμεση επαφή με το γάλλο απόγονο των Παλαιολόγων, Δούκα Κάρολο τον Β’ του Nevers, που ετοίμαζε εκστρατεία για την απελευθέρωση του ελλαδικού χώρου απο την Οθωμανική Αυτοκρατορία. 

Ο Κάρολος κατείχε δικαιώματα επί του Βυζαντινού Θρόνου και ονειρευόταν διώχνοντας τους τούρκους να γίνει αυτοκράτορας της Νέας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Έλαβε υποσχέσεις κι από τον βασιλιά της Γαλλίας Ερρίκο τον Δ’, όμως οι ελπίδες του Διονυσίου στέρεψαν μετά τη δολοφονία του Ερρίκου.

Ο Κάρολος έμεινε στις υποσχέσεις και ο καιρός περνούσε.

Ο Διονύσιος αγοράζει μεταχειρισμένα παλαιά όπλα από ενετικό οπλουργείο της Βενετίας ήδη ξεπερασμένα στην εποχή του και με αυτά σκέπτεται να οπλίσει τους αγρότες της Ηπειροθεσσαλίας πού θα προστρέξουν στο κίνημα πού έχει κατά νού να υλοποιήσει. [Οι ενετοί παρόλο πού ήσαν και εξακολουθούν να είναι φιλοχρήματοι και τοκογλύφοι διεθνούς φήμης εν τούτοις μισούσαν τους τούρκους περισσότερο από τους έλληνες και ήλθαν σε επτά πολεμικές συρράξεις με αυτούς.

Είχαν συνεπώς κάθε λόγο να πωλούν όπλα στους έλληνες, δαλματούς σκλαβούνους, αλβανούς, βλάχους και σέρβους ώστε αυτοί οι λαοί με τα υποκινούμενα απελευθερωτικά τους κινήματα να προξενούν σοβαρές δολιοφθορές στους οθωμανούς.

Ονομαστό ήταν το οπλουργείο της ενετικής οικογενείας Carlo et Figli απ’όπου οι τουρκοκρατούμενοι έλληνες προμηθεύονταν όπλα πάσης φύσεως (από την επωνυμία της εταιρείας αυτής προέρχεται και η ονομασία του τουφεκιού «καριοφίλι» σε χρήση των προεπαναστατικών οπλαρχηγών της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας του 18ου αιώνα].

Η Βενετία όπως ήταν την εποχή πού έζησε ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος

Έπειτα απο συνεννοήσεις με τοπικούς παράγοντες ο Διονύσιος επιστρέφει στην Ήπειρο και οργανώνει το στρατηγείο του στο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου στο Κεράσοβο.

Εκεί πετυχαίνει εξέγερση των χωρικών της Παραμυθιάς, του Σουλίου και του Μαλακασίου και οργανώνει επιδρομές κατά των τουρκικών φρουραρχείων των χωριών Ζαραβούτσι (τον σημερινό Άγιος Νικόλαο) και Τουρκογρανίτσα τα οποία εκμηδενίζει.

Ο Τούρκος λοιπόν δεν ήταν αήττητος!

Οι επαναστάτες τώρα με αρχηγό τον Διονύσιο και άλλα ηγετικά στελέχη όπως ο Ζώτος Τσίριπος και ο Γεώργιος Ντελής, κατευθύνονται τη νύχτα της 10ης πρός την 11η Σεπτεμβρίου του 1611 με ένα εξεγερμένο σώμα οκτακοσίων-χιλίων χωρικών οπλισμένων με πρωτόγονα όπλα όπως ρόπαλα, δρεπάνια, σφενδόνες, μαχαίρια και γιαταγάνια (γιατί ο βενετικός παλαιός οπλισμός δεν επαρκούσε για όλους, καθώς μόνον 40 άντρες έφεραν αρκεβούζια παλαιού τύπου) προς τα Γιάννενα. Εισέρχονται στη συνοικία της Καλούτσιανης και επιτίθονται στο τουρκικό διοικητήριο κατατροπώνουν τη τουρκική φρουρά και ο Οσμάν Πασάς μόλις κατορθώνει να διαφύγει λαβωμένος.

Οι τούρκοι με τον Οσμάν καταφεύγουν και κλείνονται στο Κάστρο των Ιωαννίνων, το οποίο πολιορκείται από το Διονύσιο. 

Το κίνημα ήταν καλά οργανωμένο, όμως προδόθηκε και οι τούρκοι αντεπιτίθονται με ιππικό κατά των επαναστατών οι οποίοι αφήνουν νεκρούς στο πεδίο της μάχης περίπου 200 θεσπρωτούς. Οι υπόλοιποι καταφεύγουν στα βουνά.

Ο Διονύσιος κρύβεται σε μιά σπηλιά όπου οι τούρκοι τον βρίσκουν μετά από προδοσία και μετά από βασανιστική ανάκριση πού τον υπέβαλε ο Οσμάν Πασάς, ο Διονύσιος απαντά στο ερώτημά του «γιατί προκάλεσε την εξέγερση;»

με τη φράση «πολέμησα για να ελευθερώσω το λαό μου από τα βάσανα και τη τυραννία σας»! Έξαλλος ο Οσμάν διατάζει να τον γδάρουν ζωντανό (το γδάρσιμο ή scorticatio – όπως επικράτησε στην ενετική γλώσσα – αποτελούσε θηριώδη οθωμανική τιμωρία κυρίως σε επαναστάτες, στασιαστές, υπόπτους ανταρσίας, ή ανθιστεκόμενους στα τουρκικά συμφέροντα.

Για παράδειγμα ο Μουσταφά Λαλά Πασάς ο εκπορθητής του Ενετικού Κάστρου της Αμμοχώστου στις 17 Αυγούστου του 1571, συνέλαβε τον Μάρκο Αντώνιο Βραγαδίνο – Marcantonio Bragadin – τον ενετό διοικητή πού αντιστάθηκε υπερασπίζοντας τη Κύπρο πού τότε ακόμα αποτελούσε ενετική κτήση, και αφού του υποσχέθηκε με όρκο ότι θα σεβαστεί την σωματική ακεραιότητά του, όταν αυτός παραδόθηκε τον υπέβαλε σε εξευτελιστικούς βασανισμούς κόβωντας τη μύτη και τα αυτιά του και αιμόφυρτο καβάλα ανάποδα σε ένα γάϊδαρο τον περιέφερε στην Αμμόχωστο (Famagusta όπως την ονόμαζαν οι ενετοί) κατόπιν έβαλε ειδικούς να τον γδάρουν ακριβώς όπως φαίνεται στη διάσημη τοιχογραφία του «γδάρσιμου του Αγίου Βαρθολομαίου». Ανάλογη απεικόνιση υπάρχει και στο Παλάτι των Δόγηδων της Βενετίας στο ταβάνι της κυρίως αίθουσας υποδοχών των ξένων διπλωματών, με το γδάρσιμο του Βραγαδίνου.

Ακριβώς έτσι γδάρθηκε και ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος πού κατόπιν οι (σκυλό-) τουρκοι, ονόμασαν χλευαστικά «Σκυλόσοφο»... Στη συνέχεια η διαδικασία συνέχιζε με αποκεφαλισμό, αλάτισμα της αποκομμένης κεφαλής για συντήρηση και βάπτισμά της σε κερί μέλισσας ώστε να αποστέλλεται στον Σουλτάνο σαν απόδειξη καταστολής και τιμωρίας του εκάστοτε στασιαστού.

Το γδαρμένο δέρμα ακέραιο γεμιζόταν με άχυρο και μαζί με τη κεφαλή απεστέλλετο στον Σουλτάνο. Αυτό του Βραγαδίνου φυγαδεύτηκε από τον νεαρό ευπατρίδη ελληνοενετό καπετάνιο Ιερώνυμο Πολυδώρη, από τη Κωνσταντινούπολη και μεταφέρθηκε στη Βενετία όπου τοποθετήθηκε στο Ναό των Αγίων Ιωάννου και Παύλου της Βενετίας όπoυ και ανηγέρθη πολυτελές μνημείο του Βραγαδίνου. (Αρχικά είχε τοποθετηθεί στο ναό του Αγίου Γρηγορίου της Βενετίας απ’όπου μεταφέρθηκε κατόπιν στον αναφερόμενο παραπάνω ναό όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα).

«Το γδάρσιμο του Αγίου Βαρθολομαίου»

Το Μνημείο του Marcantonio Bragadin (1523-1571) στον ιερό Ναό της Βενετίας των Santi Giovanni e Paolo. Ο αποτρόπαιος βίαιος θάνατός του με το μαρτύριο του γδαρσίματος πού τον υπέβαλαν οι τούρκοι εξαγρίωσε τους ενετούς πού εκδικήθηκαν τους τούρκους με τη ναυμαχία της Ναυπάκτου όπου τους κατατρόπωσαν (Κυριακή 7 Οκτωβρίου 1571).

Έκτοτε οι οθωμανοί για 100 περίπου χρόνια «κάθησαν φρόνιμα», όμως η ναυμαχία αυτή σήμανε και την έναρξη της μεγάλης παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πού έκτοτε άρχισε να ονομάζεται ως  «Ο Μεγάλος Ασθενής» (όρος πού εξόργιζε αργότερα τον Κεμάλ Ατατούρκ πού έδωσε τη χαριστική βολή στη «ποτε πάλαι κραταιά οθωμανική αυτοκρατορία»).

Ο Ναός των Santi Giovanni e Paolo στη Βενετία όπου και το μνημείο του Βραγαδίνου.

Την ίδια θηριώδη πρακτική υπέστησαν όλοι οι εχθροί των οθωμανών όπως ο ενετός βάϊλος Erizzo, (διπλωματικός αντιπρόσωπος της γαληνοτάτης Δημοκρατίας) της Χαλκίδας όταν την εκπόρθισε ο Μεχμέτ ο Β’ ο Καταστροφέας (κατά τους ιστορικούς «Μωάμεθ Β’ Ο Πορθητής») στα 1470, αφού μάλιστα του υποσχέθηκε ότι θα σεβαστεί το κεφάλι του στους ώμους του μόλις παραδοθεί και κρατώντας την υπόσχεσή του τον πριόνισε ζωντανό από τη μέση, την ίδια τύχη είχαν οι ουκρανοί αταμάνοι των κοζάκων πού έπεφταν στα χέρια των τούρκων, όπως και  ο ήρωας μας Διονύσιος ο Φιλόσοφος.

Ο τελευταίος δεν αναφέρεται ποτέ ότι ήταν και ιατρός. Τον γνωρίζουν μόνον ως μοναχό, άγιο και επαναστάτη. Η αλήθεια όμως είναι ότι κατείχε πτυχίο ιατρικής από την ιατροφιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου της Πάδουας.

Το δράμα του Διονυσίου κράτησε πέντε ώρες και κατόπιν χαρούμενοι οι τούρκοι με κραυγές χαράς μετέφερασν το δέρμα του παραγεμισμένο με άχυρα στη πόλη των Ιωαννίνων. Απεστάλθη μάλιστα και στον Σουλτάνο ως απόδειξη καταστολής της ανταρσίας.

Η απόπειρα του Διονυσίου είναι η πλέον σημαντική από τις 32 πού υλοποίησε το ελληνικό έθνος κατά των οθωμανών κατακτητών.

Αναπτέρωσε το ηθικό των υπόδουλων ελλήνων πού φέρνονταν σαν ραγιάδες από φόβο σε ψυχολογικό καθεστώς πλήρους κατάθλιψης και ηττοπάθειας.

Δικαίως λοιπόν πρέπει να χαρακτηρισθεί η ανταρσία του ως εθνεγερσία και ο Ιατροφιλόσοφος Διονύσιος ως Εθνεγέρτης. Πέραν της ιδιότητός του ως μοναχός άσκησε ιατρική ανιδιοτελώς προς τους άπορους της Ηπειροθεσσαλίας.

Ανάγλυφα Οικόσημα φοιτητών και καθηγητών της ιατρικής του ανωτέρου μεσαίωνα εκτεθειμένα στο προαύλειο του Μεγάρου Μπό του αρχαίου Πανεπιστημίου της Πάδουας.

Κάποιο απ’αυτά αναφέρεται και στον Ιατροφιλόσοφο Διονύσιο πού υπήρξε φοιτητής του διάσημου ανατόμου Ιερώνυμου Φαβρικίου πού δίδαξε ανατομία στη Πάδουα και κατασκεύασε με δικά του χρήματα το πρώτο ανατομικό αμφιθέατρο του κόσμου στα 1594.

Η αυλή του αρχαίου πανεπιστημίου της Πάδουας με τα οικόσημα των διάσημων φοιτητών της του ανωτέρου μεσαίωνα, στους τοίχους των δυό ορόφων του διπλού περιστύλου (Ιωνικού ρυθμού το άνω και δωρικού ρυθμού το κάτω).

Από εδώ πέρασαν ο Ιωάννης Κωττούνιος, ο Θωμάς Φλαγγίνης, ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος, ο Ιάκωβος Πυλαρινός, ο Εμμανουήλ Τιμόνης, ο Ρήγας Φερραίος, οι Μαυροκορδάτοι, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο λογοτέχνης Βηλαράς κλπ.

Εδώ μέσα σ’αυτό το ιερό κτίριο του Πανεπιστημίου της Πάδουας τράφηκε και σφυρηλατήθηκε η εθνική ελληνική επανάστασις ήδη από την επαύριο της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως.

Η Πάδουα αποτέλεσε Λίκνον του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και της Ελεύθερης σκέψης, μετά τη πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εδώ μέσα έλαβε σάρκα και οστά η αναγέννηση της διανόησης του νεοελληνικού πολιτισμού ο ελληνικός διαφωτισμός όπως και η μετέπειτα σκέψη και απόφαση απελευθέρωσης του ελληνικού έθνους.

Ραφαήλ Διαμαντής
Ιατρός, ειδικός παθολόγος

MacedoniaHellenicLand.Eu

Read more at: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1688/1/lang,el/

ΤΟ ΜΙΝΩΙΚΟ DNA ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Ο Μινωικός Πολιτισμός αναπτύχθηκε κατά την Εποχή του Χαλκού από κατοίκους της Κρήτης, οι οποίοι ήταν απόγονοι των πρώτων ανθρώπων που αποίκισαν το νησί, 9.000 χρόνια περίπου πριν από σήμερα.
Η απάντηση σε αυτό το αρχαιολογικό θέμα δίνεται από τη Γενετική. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον καθηγητή Ιατρικής και Επιστημών Γονιδιώματος του Πανεπιστημίου Washington, Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο ανέλυσε δείγματα DNA από σκελετούς στο οροπέδιο Λασιθίου στην Κρήτη, τα οποία συνέκρινε με δείγματα από άλλους 135 σύγχρονους και αρχαίους ανθρώπινους πολιτισμούς. Τα οστά, που παραχωρήθηκαν από τον δρ. Αντώνη Βασιλάκη, βρέθηκαν σε σπήλαιο στον Άγιο Χαράλαμπο το 1976.
Το μιτοχονδριακό DNA λύνει τα μυστήρια
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στο άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications», για τη μελέτη χρησιμοποιήθηκε το μιτοχονδριακό DNA. Τα μιτοχόνδρια μεταβιβάζονται στους απογόνους μέσω της μητέρας.
Σύμφωνα με τον ελληνικής καταγωγής κ. Σταματογιαννόπουλο (που γεννήθηκε –όπως είπε- στην Αθήνα), το σενάριο της καταγωγής των Μινωιτών έχει ως εξής:
«Πριν από περίπου 9.000 χρόνια, υπήρξε εκτεταμένη μετανάστευση ανθρώπων της Νεολιθικής Εποχής από περιοχές της Ανατολίας, που αντιστοιχούν σήμερα σε μέρη της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής. Τότε έφτασαν στην Κρήτη και οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού.
Η ανάλυση μιτοχονδριακού DNA που πραγματοποιήσαμε και η σύγκριση με άλλους πληθυσμούς δείχνει ότι οι Μινωίτες έχουν την ισχυρότερη γενετική συσχέτιση με πληθυσμούς της Νεολιθικής Εποχής καθώς και με αρχαίους αλλά και σύγχρονους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα με τον πληθυσμό της Κρήτης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, ο μινωικός πληθυσμός αναπτύχθηκε πριν από 5.000 χρόνια στην Κρήτη από προγόνους που κατοικούσαν στο νησί ήδη και είχαν φτάσει εκεί 4.000 χρόνια νωρίτερα.
Υπάρχει και η θεωρία βεβαίως η όποια λέγει οτι οι Μινωιτές  ήταν αυτόχθονες . 
Παρόμοιες έρευνες θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τις γενετικές σχέσεις μεταξύ Μινωιτών και Μυκηναίων και μεταξύ των Ελληνικών φύλων της Κλασικής Ελλάδας».

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να διαβάσετε ολόκληρο το δημοσίευμα:

Πηγή:ΠΟΝΤΙΚΗ

Ο ΠΥΡΡΟΣ: Βόρειος Ήπειρος 1993 - Ντοκιμαντέρ

Στην Κακαβιά όταν βρεθείς, στα σύνορα εκεί πάνω, σίγουρα θα αναρωτηθείς, εδώ τελειώνει η Ελλάδα? Όχι αδερφέ μου, η Βόρειο Ήπειρος το λέει και το φωνάζει, πως είναι χώμα ελληνικό, αιώνες και αν στενάζει, δεν σβήνει ο ελληνισμός, κρατά και θα κρατάει.Το λέει το Αργυρόκαστρο, οι Άγιοι Σαράντα, η Κορυτσά η Πρεμετή, Δίβρη βουνό Σωτήρα, Βόδριστα Γράψη Γοραντζή, Πολύτσανη Κοσοβίτσα, Βαγκαλιάτι Σιάτιστα, τα Βρυσερά το Τεριαχάτι, ο Θεολόγος το Βουλιαράτι, το λέει η Δερβιτσάνη. Το λέμε τα ελληνόπουλα, στη γη που εμείς πατούμε, είναι κομμάτι ελληνικό, και η ελπίδα μας θα ανθήσει, να δούμε κάποιο πρωινό τη γαλανόλευκη, παντού να κυματίζει.

Άγιοι Σαράντα, Κέρκυρα, Ογχησμός, Αρχαία Χαονία, Βυζαντινός ναός των Αγίων Σαράντα.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ  YOU TUBE   ΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ.

ΠΗΓΗ: OPyrrosGR

ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ?? ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΝΤΙΟΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΤΑΜΙΑ ΡΙΖΟΥΝΤΑΣ!

Ο εκ Ποταμιάς Ριζούντας καταγόμενος Ταγίπ Ερντογάν

Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε τηλεοπτική συνέντευξη στο κανάλι NTV, στις 10 Ιουνίου 2011, σε σχετική ερώτηση που αφορά τη καταγωγή του, μίλησε με τον ποιο προσβλητικό και απαξιωτικό τρόπο για την ελληνική του καταγωγή, λέγοντας τη φράση που συνηθίζεται να λέγεται όταν αναφέρεται η λέξη διάβολος, δηλαδή «ο έξω από εδώ», όταν είπε τη λέξη Rum (Έλληνας).

Πόντιος ο Ταγίπ

Τούρκοι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο Ερντογάν έχει ελληνική καταγωγή, από το χωριό Ποταμιά της Ριζούντας του Πόντου. Ο ερευνητής Cezmi Yurtsever αναφέρει ότι με τον εξισλαμισμό των Ποντίων ταυτόχρονα έγινε αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα του Πόντου, αλλάζοντας τις ελληνικές ονομασίες χωριών και πόλεων με τουρκικές. Όπως αναφέρει, παρόλο ότι έχουν περάσει τόσα χρόνια που ο Fatih Sultan Mehmet που κυρίευσε τον Πόντο, εξισλαμίζοντας τον ελληνικό πληθυσμό και με φιρμάνι (διάταγμα) άλλαξε τις ονομασίες, μέχρι σήμερα οι κάτοικοι του Πόντου χρησιμοποιούν την ελληνική ονομασία των χωριών τους.

Ο Ερντογάν, σε πρόσφατη περιοδεία στην περιοχή της Ριζούντας (η ονομασία που έδωσαν οι Τούρκοι της Ριζούντας είναι RIZE), επισκέφθηκε και το χωριό καταγωγής των γονιών του, την Ποταμιά. Στη πλατεία του χωριού ένα μεγάλο πανό έγραφε 'Potamya Hos Geldiginiz', δηλαδή η Ποταμιά σας καλωσορίζει. Κατέβηκε από το λεωφορείο, χόρεψε με τους ομοχώριούς του που ήταν ντυμένοι με ποντιακές παραδοσιακές στολές και στην ομιλία του είπε ότι ένας απόδημος από την Ποταμιά, όταν επισκέπτεται το χωριό του, το αποκαλεί με την παραδοσιακή ονομασία Ποταμιά και όχι με την τουρκική ονομασία που είναι 'Guneysu' (νερό του νότου).
Αυτό το βίντεο με την υποδοχή το Ερντογάν στη Ποταμιά, το χρησιμοποίησε ο ηγέτης του Εθνικιστικού Κόμματος Devlet Bahceli στη προεκλογική εκστρατεία, για να πλήξει τον Eρντογάν ότι είναι ελληνικής καταγωγής.

Εντοπίζεται στο αρχείο

Ο Τούρκος ερευνητής, για να στηρίξει το εύρημά του, παραθέτει στοιχεία από το φορολογικό αρχείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για τους κατοίκους του χωρίου Ποταμιά και βρήκε τα στοιχεία του προπάππου το Erdogan, ότι ήταν επικεφαλής αντάρτικης ομάδας Ελλήνων του Πόντου εναντίον των Τούρκων κατακτητών. Το επίθετο του προπάππου του Ερντογάν ήταν το εξισλαμισμένο Bakatoglu Memis. Το φορολογικό βιβλίο στη στήλη εθνική καταγωγή έγραφε τη λέξη 'Εξισλαμισθείς' και στη στήλη ονοματεπώνυμο το νέο ισλαμικό όνομα.

Το αρχείο είναι του 1850 και φαίνεται ότι ο προπάππος του Ερντογάν ήταν ο πιο πλούσιος, διότι όλοι οι χωριανοί πλήρωναν φόρους 20-30 γρόσια ο καθένας και ο προπάππος του Ερντογάν πλήρωσε 38 γρόσια. Η οικογένεια άλλαξε επίθετο το 1934, διότι η λέξη 'Bakat', που ήταν το επίθετο της οικογένειας, εθεωρείτο βρισιά, διότι όλοι οι Έλληνες αντάρτες αποκαλούνταν 'Bakat'. Στον Πόντο, συνεπώς, η λέξη αυτή είχε τη σημασία Έλληνα αποστάτη, στασιαστή εναντίον των Τούρκων.

Το σύνδρομο του γενιτσαρισμού

Οι γονείς του Ερντογάν εγκατέλειψαν το χωριό τους την Ποταμιά και εγκαταστάθηκαν σε φτωχή συνοικία της Κωνσταντινούπολης στο 'Kasim Pasa', που σήμερα είναι κακόφημη. Ο Ερντογάν γεννήθηκε στο Kasim στις 29 Φεβ. 1954. Στη συνέντευξή του στο NTV, ο Τούρκος Πρωθυπουργός ανέφερε ότι είναι και αισθάνεται Τούρκος, και θα κινηθεί δικαστικά σε συγγραφείς που τον αναφέρουν ως Έλληνα.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι όπως όλους τους σημερινούς κατοίκους του Πόντου που, ενώ γνωρίζουν ότι έχουν ελληνική καταγωγή, διακατέχονται από το σύνδρομο του γενιτσαρισμού και θέλουν να αποδείξουν στη πράξη ότι είναι πιο Τούρκοι από τους υπολοίπους. Γι' αυτόν το λόγο το Εθνικιστικό Κόμμα του Devlet Bahceli έχει τις πιο πολλές τυπικές οργανώσεις στον κατεχόμενο Πόντο. Το σύνδρομο του γενιτσαρισμού έχει όλα τα χαρακτηριστικά παιδιού αγνώστου πατρός που είναι φοβία, ανασφάλεια, παράλογες εκρήξεις θυμού, εντυπωσιασμού, εκδικητικότητας και κομπλεξισμού.

πηγή: Greek Citizen